حیوانات

اسب نژاد سدلبرد آمریکایی در سده 1800 میلادی در ایالت های غربی آمریکا به خصوص ایالت کنتاکی پیدا شد. این اسب در اصل کنتاکی سدلر (Kentucky Saddler) نام داشت و نتیجه کشش انتخابی از اسبهای نژاد کانادایی و Narragansett Pacer، اسبهای نژاد مورگان و اسبهای تروبرد برد. اسب نژاد سدلبرد یک اسب چشمگیر و خوش اندام بود و صحنه کشیدن کالسکه های کلیسا توسط این نژاد اسب در روزهای یکشنبه برای محلی ها بسیار دلنشین و تحسین برانگیز بود. اسب نژاد سدلبرد اگرچه به عنوان اسب کاری بسیار مفید واقع می شود، اما غالبا به عنوان اسب نمایشی در نظر گرفته می شود که با زین به نمایش گذاشته می شود. اسب سدلبرد با داشتن پنج نوع حرکت، با یال و دم کامل به صحنه نمایش برده می شود. اسب نژاد سدلبرد علاوه بر انواع حرکت معمول همه اسبها که شامل قدم، یورتمه و تاخت می شود، نوع دیگری حرکت آرام انجام می دهد که به صورت خرامیدن آهسته با چهار ضرب است که طی آن قبل از هربار ضربه زدن سم اسب بر زمین، یک مکث عمدی کوتاه وجود دارد. حرکت مخصوص و متفاوت دیگر اسب نژاد سدلبرد، حرکت "راک" است که حرکتی چهار ضربی و سریع است. اسب نژاد سدلبرد دارای 16 وجب قد است، و استفاده های آن علاوه بر نمایش، در زمینه دامداری، پرش با اسب، و سواری تفریحی و کاری می باشد. اسب نژاد سدلبرد در رشته درساژ بسیار خوب عمل می کند. اسبهای نژاد سدلبرد بسیار باهوش بوده و سرشت خوشایند و اخلاق خوبی دارند، توانایی و بنیه خوبی دارند، تعادلشان زیاد است و به عنوان اسب شخصی بسیار مطلوب است. , ...ادامه مطلب

منشأ این نژاد کشور فرانسه می باشد.ماین آنجوحاصل تلاقی شورت هورن نر انگلیسی و مانسل ماده فرانسوی است. اصالتاً این نژاد حیوان کاری است و در اثر اصلاح نژاد برای صفات تولید شیر و گوشت توسعه یافته است. ماین آنجو امروزه به عنوان یک تولید کننده عالی گوشت در نظر گرفته می شود. رنگ آن قرمز تیره و سفید می باشد و دارای رنگدانه های روشنی بر روی پوست خود هستند. این نژاد دارای شاخ با اندازه متوسط می باشد که به سمت جلو پیچش دارد و حیوانی آرام بوده و به راحتی دست آموز می گردد , ...ادامه مطلب

این گاو نشات گرفته از مناطق فرانسه می باشد. آنها به طور طبیعی شاخ دارند . و دارای رنگ های ​​سیاه و سفید است.Limousins ​​ به دلیل وزن کم هنگام تولد (سهولت زایمان)،نسبت بالای جسد به وزن زنده و ضریب تبدیل غذا بالا در بیبن دامداران محبوب شده است رنگ Limousin زرد مایل به قهوه ای ، طلایی و یا خرمایی می باشد و  بر روی شکم، پشت ران، بین پاها ، در اطراف مقعد، بیضه ها و یا پستان، و نوک دم دارای رنگ روشن تری است.نشانه های یک گاو لیموزین سالم عدم وجود هر گونه لکه و یا رنگ، با غشاء مخاطی صورتی. سر کوتاه، پوزه و پیشانی وسیع، منطقه سبک در اطراف چشم و پوزه، شاخ های خوب به جلو خمیده و کمی نوک بزرگ (در صورت وجود). گردن کوتاه. قفسه سینه پهن و گرد است.  استخوان های کمر و لگن کمی بیرون زده است. ران های ضخیم، پوست زیبا و انعطاف پذیر است.گاو ماده Limousin بالغ به طور متوسط ​​ 650 کیلو و نر بالغ 1000 کیلوگرم است.گاو ماده  137 سانتی متر و گاو نر به طور متوسط ​​145 سانتیمتر است. , ...ادامه مطلب

 نژاد هرفورد حدود دو و نیم قرن پیش به عنوان یک محصول مطرح شد. کشاورزان صرفه جو و متهور در شهرستان Herefordshire، انگلستان ، برای تولید گوشت گاو به منظور گسترش بازار مواد غذایی ایجاد شده توسط انقلاب صنعتی انگلستان این گاو ها را تربیت کردند.Herefords در سالهای 1700 میلادی و اوایل دهه 1800 در انگلستان به مراتب بزرگتر از امروز بود. بسیاری از هرفورد های بالغ در آن روز به بیش از 3000 £(1360 کیلوگرم) , ...ادامه مطلب

منشأ این نژاد ، دره کیانینا در ایتالیا می باشد و یکی از قدیمی ترین ن‍ژادهای گاو در ایتالیا و احتمالاً یکی از قدیمی ترین نژادها در جهان بوده و قبل از زمان امپراتوری رم وجود داشته است. بلندی قد گاو نر چیانینا به 8/1 متر می رسد و وزنی بالغ بر 1814 کیلوگرم دارد. بلندی قد گاو ماده نیز به 5/1 متر و وزن آن به 1088 کیلوگرم می رسد. این نژاد دارای موههای کوتاه و نرم و به رنگ سفید است. گوساله های خالص در زمان تولد به رنگ قهوه ایی سوخته هستند اما در 4-3 ماهگی سفید رنگ می شوند. انتهای دم ، مژه ها و سم ها سیاهرنگ ، سر مستقیم و صورت دراز است. در دامهای جوان شاخها سیاه هستند ولی در 2 سالگی زرد رنگ می شوند. مهمترین ویژگی این نژادها همانطور که ذکر شد اندازه بسیار بزرگ آن است. چیانینا به دلیل شیوه کاربرد آن در دراز مدت به نژاد کاری تبدیل شده است. حیوانی است با دست و پا و سم بسیار نیرومند که می تواند مسافت زیادی را به راحتی طی کرده و با سرعت کار کند. مقاومت این نژاد در برابر گرما و بیماری بسیار زیاد بوده و می تواند در نواحی گرم و هم معتدل زندگی کند. در ایتالیا این نژاد از حالت دو منظوره بودن ( گوشت و کار) خارج شده و به نژاد گوشتی تبدیل می شود. کیفیت لاشه آن بسیار خوب است و حتی در وزنهای بسیار بالا نیز چربی گوشت آن اندک است.   , ...ادامه مطلب

یکی از قدیمی ترین نژادهای گاوهای گوشتی فرانسوی است. این نژاد در منطقه شاروله در مرکز فرانسه توسعه یافته است. اگرچه در آغاز، نژادی دو کاره ( کار و گوشت) بوده، اما به دلیل نبود نیاز به گاو برای انجام کار و با پیشرفت تکنولوژی به نژادهای گوشتی تبدیل شده است. گله های شارولی در آمریکا ، کانادا ، جزایر باهاما، انگلستان، ایرلند ، ژاپن و فرانسه وجود دارد. گاو شارولی سفید متمایل به کرم بوده و پوستی صورتی رنگ دارد. گاو نر بالغ وزنی برابر 907 تا 1134 کیلوگرم و گاو ماده بالغ نیز وزنی برابر 680 تا 816 کیلو گرم دارد. به طور معمول شاخدار بوده و شاخها سفید رنگ ، باریک و نوک تیز می باشد. بعضاً شارولی بدون شاخ نیز مشاهده می شود. کیفیت لاشه آن بسیار عالی بوده و به دلیل نداشتن چربی زیر پوست ، می توان بدون افزایش چربی روی لاشه آن را تا وزنهای زیاد پروار کرد. میزان چربی درون ماهیچه ای لاشه زیاد است . این نژاد سازگاری خوبی با اکثر مناطق دارد و در برنامه های تلاقی نیز مورد استفاده قرار می گیرد.  , ...ادامه مطلب

نام اهلی این نژاد آبردین آنگوس(Aberdeen Angus) و منشاء آن اسکاتلند است. گاوهای آنگوس به رنگ سیاه می باشند. پوشش مویی بدن آنها نرم بوده و بدون شاخ  هستند. این نژاد دارای بدنی تنومند بودن و از نظر پرواربندی مناسب می باشد. این گاوها بسیار مقاوم بوده و به آسانی به شرایط گوناگون خو می کنند. از این رو برای بهبود گوشت در بیشتر نقاط جهان ، برای  آمیزش با گاو های بومی برگزیده شده اند . چون بی شاخی صفتی غالب است گوساله های نسل اول بدون شاخ خواهند بود که از نظر آسان کارکردن ،  زخم نکردن پوست و زیان نرساندن به گوشت دارای اهمیت است . تعدادی از این  نژادها حامل ژن مغلوب بوده و در بعضی مواقع گوساله قرمز رنگ از والدین سیاه  رنگ به دنیا می آیند. گوساله معمولاً به آسانی و بدون نیاز به کمک زاده می شوند و به همین دلیل است که در بسیاری از تلیسه های گاوهای شیری را با گاوهای نر این نژاد جفتگیری می دهند., ...ادامه مطلب